Derviş İdik Sürünen

Bu ses var ya! Bu ses!
Bırak beni, şu durgun, soluk, yıkık duvarı
şu virane evin gölgesini kaldırır;
aşk'a götürür, aşk'a.
Oynatır dibinden ökse dağları.
Bu öyledir vaktin ses'i
şadanıma dolan ne güzel bayramdır.

Her kim için içinde daralı
bugünü yaralı ahirinden geçmiş!
Siz idik bize söylenen!
Biz, kim idik? Aşkından ayrı.
Derviş idik sürünen,
bu, böyle biline!

Eyy.. Bakışı mel'un, karakteri sökük!
Duydum ki ihvan'ıma söz edip
mah'ıma sayarsın köhne lafını.
Destur çek!
Girerim târ'ına, rah'ın sökülür!
Sende bileceksin edep zorunu;
edebin dökülür, çıkarsam yola.