Derviş Şiiri - Kaan Karadağ

Ben yitik bir dervişim;
sözcükler ülkesinde.
Yolculuğum;
düşlerinin peşini bırakanlara,
adını unutanlara.
Ben ayrılıkların yıldızıyım;
sığınacağı buluta yön veren.
Dinlediğinde;
yüreğinin karanlığında,
duyacaksın ellerimi.
Ben davetsiz misafirim,
unutulmuş kapıları çalan.
Dokunduğumda;
gözlerinin ışığını
yarına saçan.
ben bir öpüşüm dudaklarda,
ben bir tren çığlığıyım günü yırtan,
bir martıyım kanatlarıyla, gökyüzüne nefes veren,
bir ateşim ruhunu aydınlatan,
seni bekleyen sevdayım köşebaşında,
acıyım kimi zaman dilinde, tekrar istenilen.
umudum,
kucaklananım,
beklenenim,
merhabanım.
küçük bir tebessüm,
ve sırtına ansızın dokunan bir el'im.
bir adımım,
bir yokuş,
bir iniş
bir seviş.
ateşine parmak basanım.
çok şey değilim aslında,
sen ne istiyorsan,
oyum karşında.

Avuçlarımda ne çok sevinç var,
paylaşmaya hazır...