Aşkını bir sokak lambasının
Soluk benzinde kaybetti derviş,
Bin yıllık ışık parçasının
Dağıldığı o köhne yerde.
Sönmüş yıldız yalnızlığında
Yitirdi umudunu ve aklını,
İniş çıkışlarında hayatın.
Ayağına takılan izde
Seyretti yok oluşunu.
Sendeleyerek mırıldandı;
‘‘Uzaklaşma benden aşkım
Beni de götür gittiğin yere,
Biliyorum artık ne çare
Bulamadın ben de aradığını,
Çözemedin düğümlerini
Yılgın kor ateşlerimin,
Sen de cesaret edemedin
Kırmaya kıramadıklarımı,
Görmeye göremediklerimi
Duymaya duyamadıklarımı,
Ne kadarda kalın halkalarla
Bağlanmış paslı zincirlerim.’’
Kare bulmacada bir kelime,
Satranç tahtasında bir piyon
Hafifliğinde hissetti kendisini.
Aşkını; ayak izlerinin esrarlı
Görünmezliğinde arıyor halâ.
Kayıt Tarihi : 12.3.2006 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
başarı dileklerimle
TÜM YORUMLAR (7)