Dertten Bir Yumaktır Ana Yüreği

Varlığı varlığıma önce can kattı,
Sonra ten libasını giydim, konuldu adım,
Ben geceler boyu hep onu sayıkladım,
O da yanı başımda koldu kanattı...

Küçük oyuncağımdı dünya çocukluğumda
Hayallerime dardı sınırsız mesafeler,
Ben misketler görürdüm düşlerimde rengârenk…
O bir lokma ekmeği yemezdi yokluğumda.

Gençliğim cihana savaş açtığım demdi,
İlk aşkım gözümde bedeldi dünyalara,
Açardım yüreğimi ben karasevdalara...
O’nda beni sevmek herkese sitemdi.

Sıcaklığı içimde taze kandı dostumun
Ruhuma işkenceydi sokağım, evim...
Ben delişmen çağımın deli fırtınasıydım,
O yılmaz bekçisiydi dönüş yolumun!

Gönlümü kaplamıştı toz pembe bulutlar,
Başımda dağlar kadar mağrur yeller eserdi,
Benim sıtmadan titrediğim gün,
O sâraya tutulmuş hastadan da beterdi!

Tevekkül ve duayla yıkanmış ellerini
Seher vakitlerinde kanat kanat açardı,
Ben hayaller kurardım annemin olmadığı,
O benim olmadığım huzurdan da kaçardı! ..

Kederli günlerimde tenhaydı dört bir yanım,
Mutlu zamanlarımda pervanelerim çoktu...
Küçük bir dikenle ansızın yansa canım,
O'ndan başka pervanem, dostum, yoldaşım yoktu!

Upuzun bir gurbet hayat herkese
Ve yitirdiklerini arar da durur insan...
Bütün bir ömürde ne varsa güzel olan,
Değmez anneler ile alınan bir nefese!

Ömrün pamuk ipliği elbet bir gün çözülür,
Takvimler ki şahittir yazgısına kaderin;
Yalnızlığı olunca ummanlar kadar derin,
Analar bir köşede ölmeden önce ölür...
 (15.02.2009)