yok derdim yok
biçareyim aslında,
asılı duran bir hayattan kalma
asılmış bir hayat galiba.
bir ucu kefendedir
kıyılmış bir akşam üstü,
yol kenarında mahzun, kederli
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
