Dertsiz İnsan Kaldımı Şiiri - Duran Saper

DERTSİZ İNSAN KALDIMI

Halımız müşküldür kalmışız darda

Şaşırmayan dertsiz insan kaldımı

Varsılı ah çeker yoksulu zorda

Kaşınmayan dertsiz insan kaldımı

Fikrimiz uymadı bağırdık sövdük

Salladık değneği rastgele dövdük

Sağ dedik sol dedik durmadan böldük

Ayrışmayan dertsiz insan kaldımı

İçine kapalı toplum yarattık

Kaşıdık devamlı yara kanattık

Çiğnendi kurallar hukuk arattık

Danışmayan dertsiz insan kaldımı

Öfkeden yurdumu zindan ettiler

Belanın geldiği yoldan gittiler

Halkımın bağrına zulüm ektiler

Bağrışmayan dertsiz insan kaldımı

Üstünde ne varsa alıp soydular

Köle hamamına çıplak koydular

Namluyu sürdüler kana doydular

Bozuşmayan dertsiz insan kaldımı

Kadına şiddeti malzeme yaptı

Çoçuk istismarı sırayı kaptı

Milletin içtiği esrardı haptı

Tanışmayan dertsiz insan kaldımı

Tutkuyla bağlandı düzen paraya

Yalancı saf tuttu girdi sıraya

Yaşamak ya şansa ya da kuraya

Yarışmayan dertsiz insan kaldımı

Bilmedik halimiz ne olur nice

Ummadık barışı baktık delice

Bugün kurtulduk dedik bencilce

Sıvışmayan dertsiz insan kaldımı

Şehitler çoğaldı büyüdü keder

Anneye vermedik müjdeli haber

Acılar karıştı yapıyor sefer

Alışmayan dertsiz insan kaldımı

Ateşler çatıldı ocaklar yandı

Dumanı yükseldi ülkemi sardı

Söz vermek dediğin sanki kumardı

Bulaşmayan dertsiz insan kaldımı

Medyada kuruldu cahil sofrası

Yaşadı bu toplum akıl iflası

Çıktı yorum yaptı çıtası kalası

Konuşmayan dertsiz insan kaldımı

Duran’ım devir bu ayaklar başta

Elimiz boş çıkar böyle uğraşta

Bitmez dövüş asla ahmak bakışta

Savaşmayan dertsiz insan kaldımı

Duran saper 11.04.2016