Gül kokulu dersiniz; dikeni batar
Yâr tatlı dersiniz; içimi yakar.
Sular bile artık tersine akar
Dünyanın derdini çekemez oldum.
Kafamda dolaşır bin bir türlü dert.
Dünyada çoğalmış namussuz, namert
Parmakla göstersem bulunmaz ki mert
Dünyanın derdini çekemez oldum.
İçim yanar dertli birini görsem,
Çare olamam ben halini sorsam.
Param pulum yok ki çıkarıp versem.
Dünyanın derdini çekemez oldum.
Acılar olmasa, dertler olmasa,
İçimizi acı, keder almasa
İyiler yaşasa, kötü kalmasa
Dünyanın derdini çekemez oldum.
Doğruyu söyledim, yalancı oldum.
Hilesiz çalıştım, dilenci oldum.
Vatan, millet dedim Turancı oldum
Dünyanın derdini çekemez oldum.
Durmuş YIĞMAN
Kayıt Tarihi : 9.8.2008 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durmuş Yığman](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/09/dertliyim-16.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)