Esti hazan mevsimim takvimden kopan yaprakla.
Saat durdu,ilerlemez oldu zaman,yokluğa döndü.
Çuval dolusu tecessüs,penceremden sarkan.
Eller doldu sevgiyle,benim ellerim ise kahr-ı kübra.
Loş kalmış bir mahzen,boş her tarafı.
Silik hikayeler teknesi,şelaleden yuvarlandı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla