Savrulmuş bir yaprak gibi, tutunacak dal kalmamış
Suya hasret toprak gibi, kurudukça hâl kalmamış
Dedi: Durmaz yanar içim, benim çilem hiç bitmez mi
Bir hastalık bir de geçim; bu acı bu dert yetmez mi
Durdu bir an sessiz kaldı, mendilini yoklayarak
Sonra sözü yine aldı, gözyaşını saklayarak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla