Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Mehtap bu gece pek solgun.
Dertli pınarda derin bir yas.
Uzaklarda yine yapayalnız.
Tek tesellisi kırık bir tas.
Akşam olur, gün gider,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta