Dertli Pınar Şiiri - Menşure Öktem

sulamış bir zaman bütün ovayı

yolcular su görmüş sılayı

bağlamış kendine bütün doğayı

hayranı pek çokmuş dertli pınarın

uzanan taşları boş çevirmemiş

gönülden gönüle çok akı vermiş

karşılık görmeden hep kendi vermiş

gülmemiş hiç yüzüdertli pınarın

kalmamış verecek bir damla suyu

kurumuş kaynağı dertli pınarın

anlamış sonunda fakat doğruyu

tükenmiş ömrü de dertli pınarın

bir dertli öyküdür dillerde şimdi

ne yazık büyüktür acısı şimdi

o günleri anıp ağlıyor şimdi

gözleri kan dolu dertli pınarın