Dertli Dertli Şiiri - Mustafa Aslan 2

Dertli dertli yasar, dertli dertli yazarim.
Bu hayat degilki, ben dünya cehenneminde yanarim.
Insan oglu bir gülse bana, ona hemen kanarim.
Ben benligimden çoktan geçtim, geçtimde halime aglarim.
Zamana yenik,
Sevgiye muhtaç yasadim.
Bir sevdanin içinde,
En agir yükü ben tasidim.
Agladim,
Göz yaslarinda çare aradim,
Bulamadim,
Dertlendim.
Kendimi vurdum yerden yere,
Kilit attim artik ölümsüz sevgime,
Gittim uzaklara,
Dönmek istemedim,
Gitmek zor degildi bana,
Ardimda birakacak birseyim yoktuki,
Sadece gözü yasli bir ana.
Korkusuzca yürüdüm her seferinde karanliklara,
Rahatligimi bulamazdim ben bu dünyada,
Denizdeki dalgalar sevgilim,
Buluttaki yagmurlar göz yasim,
Günesteki ates ise yüregimdeki yanginim olmustu.
Dertli dertli yazarim,
Ve,
Dertli dertli aglarim.
Ben buyum,
Ve bu kalirim.

29-03-2007 22:30