Dertli Başım Şiiri - Ömer Dede Kılıç

DERTLİ BAŞIM

Seher yeli yine vurdu dertli başıma,
Yeni girdim daha elli sekiz yaşına,
Fani dünyanın derdi bitti derken,
Vefasızlar zehir kattılar tatlı aşıma.

Suçum sadece karşılıksız sevmekti,
Aklımdan geçmedi kimseyi yermek,
Amacım dikensiz gülleri dermekti,
Hiç düşünmedim dikenli gül vermek,

Herkes yürümek istiyordu bense koşmak,
Bendime sığmıyordum sel olup coşmak,
Ufkum genişti, hayatımda yoktu durmak ,
Menzilde vardı karlı dağları aşmak.

Fıtratımda yoktu unutulup gitmek,
Namert değildim bırakıp kaçmak
Kolaydı kırk yıllık ölülere karışmak,
Gaye gök kubbede hoş seda bırakmak,

Hastayım anlayanım yok bezginim,
Yuvamı yılanlar sarmış artık gezginim.
Gönül yaram azdı çaresiz ezginim,
Vefalı dost kalmamış çok üzgünüm

Ne yapsam kadersiz yanlış anlaşılıyor,
Derdimi anlatmakta sıkıntı yaşanıyor,
Namertler yapınca hoş karşılanıyor,
Beden meyveli ağaç misali taşlanıyor.

Kul Ömer, vefasızlar seni anlayamaz,
Üzülme hayatta dertsiz insan olmaz,
Dik dur eğilme gül benzin solmaz,
Bu dünya güç yetenlere hiç kalmaz.