Canım Babam gene ben geldim,Anılarımıza kaldığımız yerden devam
edelim,Evet,teyzem lerden beni almaya geldiğin günü hiç unutamam,öyle
mutluydum ki,senin daha yakacak alamadığını paramızında olmadığını duy_
mazdan geliyordum.Çünki ailemle olmak beni mutlu edicekti,annemi kardeşimi çok özlemiştim,Gideceğim Okul evimize bir hayli uzaktı ama olsun bütün çocuklar toplanıp şiirler okuyarak gidip geliyor duk ta uzaklığı
farketmiyorduk bile,Ama Babamın dediği gibi ben nane molla gene sık sık
ateşleniyorum,Annemde gaz lambasının gazyağından sırtıma göğsüme sürüp gazeteyi delip benim sırtıma göğsüme koyuyor öyle huylanıyorum ki
hışır,hışır kağıt sesinden birde kaşınıyor sormayın,ağlıyorum bu seferde
Annem başlıyor söylenmeye bak kardeşin sağlıklı soğuğa dayanıyor sen
marazlı doğdun öylede gidiyorsun bıktım senin hastalığından diyince çok
gücüme gidiyordu sesizce ağlardım,hatta karnında beni doğururken sezeryan ameliyatı izi olmasa acaba ben annemin öz kızı değilmiyim derdim
Eskiden Okullarda sağlık konturolu yapılırdı bir gün doktor koca sınıfta bir
nejlayı birde beni uzun uzun muayene etti ve öğretmenle özel konuştu
Öğretmenimiz ikimizinde annesini çağırdı ve bizden verem savaş dispanserinden göğüs filimimizi istedi çektirdik ikimizinde akciğerlerinde
duman göründü yani zafiyet eğer tedavi olmassak vereme çevirir miş.
Nejlayla beni koşu yolunda valide bağı pravantoryumuna yatırdılar,tam evime kavuştum hasret bitti derken gene evimden ayrıldım,iyiki nejla vardı
ama o benden altı ay küçük olduğu için ayrı yatakhanelere düşmüştük ama
gündüz beraberdik,gün aşırı penesilin iğnesi yapıyorlardı oda öyle canımızı yakıyordu ki sormayın,Birgün ben nejlaya benim iğnemide sen ol daha çabuk
iyileşirsin dedim sevindi ama kıza ağır geldi ayakları tutulmaz mı? Öyle
korktum nejlayı sırtımda taşıyorum,o gıgıkcık canımla birde o akşam sinema var nejla benim sırtımda tabi,Nejlayı bir gün öyle taşıdım,Hafta sonu annelerimiz gelirlerdibize meyveve temiz çamaşır getirirlerdi,ama orada herkez kilo alırken biz ağlamaktan kilo vermişiz doktorumuz buradan kilo almadan gitmek yokçünki zafiyetin arkası verem dedi,bir gün resimci geldi
arkadaşlarımda hadi sende gel hatıra olur dedi bende girdimama annem
ancak dönüş param var diyince bende resimciye param yok dediğimde
adam çok kızdı fotografı yırtıp,yırtıp atarken para yoksa resimde yok dedi
gene çok üzülmüştüm hemde arkadaşlarıma mahcup olmuştum halbuki
Anneme babam niye beni görmeye gelmiyor onu çok özledim dediğimde
izmitte iş buldu çalışıyor kızım çıkınca sıcak eve gelsin dedi diye yalan söy_
lüyormuş,çünki biliyorum babam beni orada görmeye gelince ben ondan
ayrılamıyacağımı bildiği için gelmiyordu ama tedavim daha önemliydi ,Evet
nejlayla kilo alıp iyileşerek evimize geldikve ben babamı ne kadar özlemişim ki günlerce onun koynunda yattım ve her gece ALLAHIM bu artık
son olsun beni babamdan ayırma AMİN diye dualar okuyordum ama o melun kazanın bizi ebediyen ayıracağı hiç aklıma gelmemişti.canım Babam gene efkarlandım bak göz yaşlarıma mani olamıyorum,eminim kisende üzülüyorsun neyse üzülme ben sana kıyamam hadi bu akşamlıkta bu kadar yeterben gene gelirim benim canım babacığım.Kızın Münevver
Kayıt Tarihi : 12.1.2007 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münevver Şenol](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/12/dertlesmeye-geldim-babam-seninle-4.jpg)
sevgimle
Allah babanıza Rahmet eylesin nur içinde yatsın...
okurken boğazım düğümleniyor...
sevgilerimle
Hayırlı akşamlar Can Ablam..Esen kal.
TÜM YORUMLAR (4)