Dertleşme Şiiri - Esra Öztürk

Yaşlanıyorum ben de yavaş yavaş
kendimi seyrediyorum aynalarda
Saçlarım ağarırken
Bendim bu bendim elbet
Bu kadar sinirli bukadar
Agrasif
Acılıydı gözyaşlarımda
Yüzümdeki çizgiler kadar
Keşkelerim vardı
Hatırladıkça canımı acıtan
hayallerim vardı kurdukça çoğalan
Yanlız büyümüştüm belkide üşümüş
Yanlız yürüyorum hala bu yolda
Her yanım bomboş nereye uzansam
Bir ben sen diyebilmek isterdim
Bir dosta yada sevgili farketmez
Şiirlerimle dertleşir oldum
Yıllara böldüm yanlızlığı
Parsel parsel
Artık gözüm görmez ayaklarım tutmaz oldu
Kalbimde geçmişten kalan
Kırık dökük hatıralar
Raflarda tozlanmış kitaplar
odane bubir masal
Silinmiş bir yanı
Kalmış harikalar diyarı
İçinde yırtık bir resim
çok eskiydi belli
çocukluğumdu obenim
Şimdi üzerinde geziniyor titreyein ellerim
yaşlılıktan olsa gerek
Hatırlanmak istiyorum yılda birde olsa
Bukadarmı çabuk unutulur insan
yaben çok yoruldum hadi bana müsade
mutluluklar dilerim
şiirimi okuyan herkese