Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Güzel bir dertleşme güzel bir anlatım. Harikaydı hocam. Saygılarımla.
Gecenin sessizliğinde insan kendisiyle kalınca doğruların ve yanlışların muhasebesini yapabiliyor,gündüz karmaşasında kayboluyor insan.Güzel bir çalışmaydı kutlarım efendim.Saygımla
***İçimden gelen sesle, közümle dertleşirim. *** sevdalı yüreğin sessiz sesini yazan yüreğe saygılar ( +10 ) kutluyorum...
Bir yalnızlık şiiriydi “Dertleşirim”. İnsan kendiyle baş başa kaldığında dalıp giderek, bazen çatık kaşlarla, bazen hüzünle dinlediği ve yine en çok sorguladığı tek kişi kendisi oluyor. İnsana kendini dinleme, kendiyle yüzleşme fırsatı tanıyan; insanı kendisine yaklaştıran, kendisiyle dertleştiren yalnızlık ise “aynanın karşısında güzel yüzü aranan sevgilinin yokluğudur. Bu yokluk bir cehennem ateşi kadar insanın özünü yakan bir duygudur.
Tüm bunlar şiirin aynasından yansıyanlardı.
Tam puanla özel listeme aldığım şiir, tam bir ölçü (7+7), mükemmel uyaklarla duygu yoğunluğuna ve şiir diline önem verilerek sağlam bir yapıyla sunulmuş. Sayın Fahri Bulut
Rızazade’yi yürekten kutluyorum.
Osman Aktaş
kaleminiz var olsun güzel eserler yazmaya devam etsin tebrikler Tam puan
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta