Dertleşecek Yâr! Şiiri - Seçil Karagöz

Gözyaşım kaldı mı diye ağladım,
Kalmamış, hâlimi pek geç anladım.
Hüznüm eski dostum, iyi ki o var,
Sığınacak liman, dertleşecek yâr!

Dertler devindikçe kuleler ördüm,
Onlara bakarak kendimi gördüm.
Acılar, ağrılar, sızılar hep var,
Elbet hepsi her dem dertleşecek yâr!

Var mı diye gerçek dostlar aradım,
Maziye dalarak sıkı taradım.
İyi gün dostları vardı, yine var,
Anılar vefalı, dertleşecek yâr!

Umut tükendikçe geçmişe döndüm,
Arada parlayıp mum gibi söndüm.
Özüm hiç yitmedi, muhkem yapım var,
Elbet duygularım dertleşecek yâr!

Yâr diye yarlardan aşağı aktım,
Gözyaşım diyerek yağmura baktım.
Aklımı bilemem, biraz zekâm var,
Çözüm arar bulur, dertleşecek yâr!

Direnç güçlendikçe coşku da artar,
Yaşama coşkusu kantardır, tartar.
İnancım güçlüdür, ne mutlu ki var,
Elbet dimağ ve kalp dertleşecek yâr!

06.06.2022