Habu yüksek dağlarun dumanı karı bitmez,
Yari yürekten seven böyle bırakıp gitmez!
Verun bana bir kalem, dertlerumi yazayım,
O yarun yüreğine mezarumi kazayım...
Başundaki puşiyi başkasına bağlama,
Gel canumi vereyim, yeter ki sen ağlama!
Duman iner dağlara, dere vurur taşlara,
Yar, elum mendil olsun gözündeki yaşlara...
(Rize Ağzı, Şivesi ve Aksanı İle Yazılmıştır)
Adem İmdat KesiciKayıt Tarihi : 22.12.2016 21:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!