Dertli insanların derdini anıp,
Böyle insanları dost olur sandım,
Kader diye diye onlarla yanıp,
Böyle insanları dost olur sandım.
Derdimle yaşayıp ağlar dururum,
Gördüğün insandan halin sorurum,
Dermansız halimle yolda yürürüm,
Böyle insanları dost olur sandım.
Derdime çareyi bulamaz oldum,
Çiçekler misali açarken soldum,
Sevda bahcesinde ben açan güldüm,
böyle insanları dost olur sandım.
Kaderimde varmış kime ne derim,
Yaradanı anıp şükür ederim,
Boynun bükük halde kalmadı ferim
Böyle insanları dost olur sandım.
Firsatiyim derim çeksende çile,
Alın yazısında aranmam hile,
Yaşanacak güümevladan dile,
Böyle insanları dost olur sandım.
Kayıt Tarihi : 13.4.2014 09:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!