Dertlerim Var Şiiri - Sabiha Özbe

İçimde bir sıkıntı var, selamet eyle ya Rab
On bir valide anneme sen komşu eyle ya Rab
Kafamdaki durgunluğu kalbimdeki yorgunluğu
Ruhumdaki kırgınlığı serinlik eyle ya Rab

Dünyayı ısıtan gün vurmadı benim haneme
Dünden kalmış dertlerim çöreklendi yüreğime
Şu anda istemem bir dostuma dahi görünme
Rabbim içime huzur, haneme selamet vere

Vaz geç dostum, bu dertleri kendine dert edinme
Anlattıkça depreşir de oturur yüreğine
Şikayetci değiliz hamd senalar Rabbime
Hayır olur inşallah razıyım kaderime

Yavrular yetiştirdim, kimi sultan kimi er
Bak hepsi de uçup gitti haneden birer birer
Sonra kaldım dört duvarda dertlerimle derbeder
Gün gördüm günler gördüm nerde kaldı o günler

Ben vuslatım dilerim hayırlı cuma gününe
Gittim Peygamber diyarı Kuba Mescidi önüne
Gönül verdim o sultana, kapında kıtmir köle
Bir meded dilerim Nebim o deşhetli dar günde

İç huzur çok önemli, çoğu an gözlerim nemli
Kendimle barışırsam herkesle olurum veli
Her zaman hoşluk olmuyor, çare nedir bilmeli
Çözemedim sırrını bir neşeli bir dertli

Ömrüm seferlerde geçti bazen çile bazen haz
Neler gördü bu gözler, yazsam dahi anlatılmaz
Efkar ağır basınca omuzlarım kaldırmaz
Kaderimi yazan Rabbim, sonumu selamet yaz

Susmak emeksiz ibadet görünmeyen bir zinnet
Az konuşan bir insan vakarlı görünür elbet
Ayak değil, dil sürçmesi insana verir zulmet
Düşünerek konuşanda özüre kalmaz hacet

Sabah kalktın ilk işin hemen dualar edince
Benden geçti demeyin öğren Kuran iyice
İlk gecede sorarlar her günü hece hece
Allah’tan hiç ümit kesmen varırsan o bilince

Ferahlarsın inşallah seherde dua edince
Yaşın sınırı yoktur ilimler öğrenin nice
İlk gecede sorarlar her nefesi hece hece
Allahtan hiç ümit kesmen varırsan o bilince