Dertlerim debreşti Şiiri - Ömer Çetinkaya

Tan yer atıpta bülbül ötünce,
Dertlerim debreşti atağa kalktı.
Yavru şahin ilk avunu tutunca,
Dertlerim debreşti atağa kalktı.

Gülün domurcuğu çiğe değince,
Nazlı sunam kaşlarını eğirce,
Gine gurbet elde ilk ay doğunca,
Dertlerim debreşti atağa kalkti.

Mor koyunlar katar katar olunca,
Karların yerini çiğdem alınca,
Koç yiğit gurbutte garip kalınca,
Dertlerim debreşti atağa kalktı.

Kırlangıçlar göçe hazır olunca,
Turnalar havada katar alınca,
Güz ayında son yaprakta solunca,
Dertlerim debreşti atağa kalktı.

Yeşiy yaprak gün rengine dönünce,
Dağların başına bulut inince,
Hazan mevsimine günler binince,
Dertlerim debreşip atağa kalktı.

Ömer Çetinkaya derdimi deştin,
Şimdi dertmi coşar ne oldu şaştın?
Zaman oldu son bahara ulaştın,
Dertlerim debreşip atağa kalktı...

17.09.1989