Dertleri Paylaşmak Şiiri - Şehmus Kartal

Felek vurmuş silleyi asla beni bırakmaz,
Yere düştüm bir kere beni kimse kaldırmaz.
Bu gönül aşktan yana bir lahza güler sandım,
Sevmek için zamanı sanki bulacak sandım.

Kaybetmişim kendimi muhtacım şimdi sana,
Yardıma gelir misin el uzatıyorum sana.
Yıllardır sürünürüm yalnızım köşelerde,
Kimsesiz tek başına dışlanmışım bu yerde.

Sanma ki aradığım sensin veya başkası,
Beni dertlere salan şu yoksulun acısı.
Bir dilbere tutunmak derdime çare değil,
Fukaranın önünde gel de bir kez sen eğil.

Yaşamın bu kadar zor çekilmez bu yanını,
Görmedim bu dünyada aradım buldum seni.
Gülerken hiç görmedim yüzünde hep ıstırap,
Derinlerde saklanmış gül yüzün olmuş harap.

Bu toplum vurdumduymaz bir kere oldu gitti,
Tek bir yürekte atmak devride artık geçti.
Nabızlar çoktan düştü kalmadı ki heyecan,
Sarılmak sevgi ister sarmaya da heyecan.

Gelin birlik olalım tutuşalım kol kola,
Sarılalım hepimiz sevgiyle çıkak yola.
Muhtaçlara koşalım bakalım dertlerine,
Paylaşalım dertleri azalsın tek kelime.

Bir yürek kaldıramaz ıstırap çeken bilir,
Hep beraber olmasak dertler bizi bitirir.
Paylaşırsak fakirin hafiflenir kederi,
Dertler ve kederler bu dünyadadır yeri.