Dertlerden Deyişler Şiiri - Osman Aközel

Düşünce ve dertlerden, dönüyordu kafalar,
Askerlik ocağında, hasretlik suyu kaynar,
Ah çekerim içimden, yüreğim sesiz ağlar,
Çok yamandır dertlerim, ancak dostlarım anlar.

İçimdeki nehirler coşup, coşup akıyor,
Kafesteki yüreğim, kuş gibi çırpınıyor,
Avare deli gönlüm, hiç bir zaman dinmiyor,
Dost bildiğim canlarım, uzakta gelemiyor.

Hasretle dolu içim, bu ocakta dinmiyor,
Akan göz yaşlarımı, dost arkadaş silmiyor
Dert küpü iskelete, hiç kimse yanaşmıyor,
Yaklaş bana Allah'ım, Osman hergün ağlıyor.

Saz ve sözlerle avutulmak, hep geçicidir,
Şu ocak, askerleri olgunlaştıran yerdir,
Evden gelecek mektup, ilaç ve tesellidir,
Geleceği yok bunun, gönlüm deli gibidir.

Derya gibi içimde, tükenmiyor sözlerim,
Mucize nedir bilmem, olsun benim dileğim,
Çok ça acılar çektim, ses vermiyor meleğim,
Elimde zehir olsa, suyum diye içerdim.

Osman çok söyleniyor, yanında sazı olsa,
Yaralı dünyasını, şiir yazıp haykırsa,
Kerem, mecnun misali, aşkım dilde dolaşsa,
Bu yalancı dünyayı, aşkı ile ağlatsa.

Osman Aközel