Dertler ve Sesler Şiiri - Hüseyin Güneş

bütün sesler bende
ne vakit duvarlara çarpmadık ki kafamızı
alacakaranlıklara gömdük geceleri...
görmeliydiniz ruhumuzun çizdiği resmi...

bu, bir yokoluş bilmecesidir biliriz,
en çetin ve bilinmeyen dünyaların
oymaklarında bulduk ipuçlarını
ve bir kitap gibi okuduk hayatı...

insanların küçücük mesafesi
yürüdükleri ebedi merdivenler
ve bu merdivenler
affedilmez hatalar ile sever bizi
sevgisiz yaşamanın burukluğunu biliriz...

attığımız adımların her dakikası
insansızlığın hasta yatağına yatırır
neden yasaktı ısırdığımız elma?
senin vicdan dediğin nedir biliriz
vurdumduymaz yürekleri biliriz...

üstüne bastıkça dünyanın
ezilişini görür gibi oluruz,
ümitsiz ellerle aralarız perdeleri
umulmaz boşluklar içinde
biçare düşüncelerle
kurtarmak isteriz her şeyi
gölgeli-gölgesiz,
lakin gücümüz yetmez buna

bu bende apansız derttir
bu bende susmayan bir sestir...