Dertler insanı Şiiri - Sinan Özgezer

Yıllarca gerçek aşkı aradım
candan seven birini bulamadım
yüzüme gülene hep dostumdur sandım
sayenizde dertler insanı oldum

Dostum deyip sevenlerim sahte çıktılar
yüzüme gülüp te arkamdan kuyumu kazdılar
yüreğimden can evimden vurdular
kahrınızdan başımı taşlara vurdum
sayenizde dertler insanı oldum

Güvendiğim dağlara hep karlar yağdı
tuttuğum dallar kırıldı elimde kaldı
düştüm hep düştüm kaldıranım olmadı
işte bu yüzden dertler insanı oldum

Hep hor görüldüm hep ezildim
düşenin dosttu olmaz bir kez daha öğrendim
bütün kapılar birer birer yüzüme kapandı
hep kovuldum dışlandım hep terk edildim
sayenizde dertler insanı oldum

Şu fani dünyada yüzüm gülmedi
gerçekle beni kimse sevmedi
kalbim kime bağlandıysa hep terk edildi
sayenizde dertler insanı oldum

Sevmek sevilmek benim neyime
artık tövbe ettim ben aşka sevgiye
bir daha bunları yaşamayayım diye
her şeye ama her şeye tövbekar oldum
sayenizde dertler insanı oldum.