Acılarım, ağrılarım, sızılarım
Hiç dinmiyor; onlar benim has dostlarım...
Arzularım, isteklerim, heveslerim
Tükeniyor; ne yapayım, ne diyeyim...
Sanmayın ki kendimle dövüşüyorum;
Aldırmayın sözlerime, düşlüyorum...
Hep teselli arardık en zor demlerde
Bile, yılmazdık gamlarda kederlerde...
Paylaşırdık aşımızı suyumuzu;
Anlaşırdık, pek bilirdik huyumuzu...
Hiç kölesi olmadık çıkarımızın;
Hep ödedik diyetini kahrımızın...
Doğal, içten ve güçlüydü arayışlar;
Asla incitmezdi dostça uyarışlar...
Değişen zaman değil, inan ki insan;
Farkındayım, yoksa hâlim pek yaman...
Soluklanırım kilometre taşında;
Umutlanırım, dost ve düşman karşımda...
Sevmesem de bakıyorum bir aynaya;
Belki de gerek yok dertleri saymaya...
Kayıt Tarihi : 18.12.2007 09:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
‘2007’ Yukarıdaki şiirimi, ‘sözcükleri kemirerek’ nasıl duygu sömürüsü yapılabileceğine örnek sunmak amacıyla kaleme aldım... Not: Yazılarımı irdeleyerek okuyan; ışıtıcı, düzeyli ve bilimsel yorumlar yapan herkese yürekten ‘teşekkür’ eder; saygı, sevgi ve selamlarımı arz ederim.
Farkındayım, yoksa hâlim pek yaman...
Doğru söze ne denebilir ki...?
Yüreğinize sağlık....
Umutlanırım, dost ve düşman karşımda...
Sevmesem de bakıyorum bir aynaya;
Belki de gerek yok dertleri saymaya...
tebrikler güzel bir çalışma ilhamınız bol olsun saygı ve sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (2)