Dertler derya Şiiri - Sadık Mustafa Karasoy

Dertler derya bense bir Gemi,
Sürükleniyorum akıntı nereye götürürse,
Sonsuzluğa gidiyorum bilinmeyen sonsuzluğa,
Savuruyor dalgalar deryanın ortasına,

Gök yüzü Mas Mavi Güneş tepemde,
Aydınlatıyor hanemi ışınları yakarcasına bedenimi,
Acısını hissediyorum yüreğimde,
Issız kimsesiz Derya da,

Günler geçtikçe bitmek bilmiyor ürpertiyor Deniz beni,
İçimi bir korku sarıyor bedenim titriyor adeta,
Aklımda sana kavuşma ümidiyle sarılıyorum küreklere,
Ama nafile koskoca Derya yutacak beni,

Seni düşünüyorum senin gittiğin günü,
Arkana bile bakmadan çekip gittiğin gün,
Beni sırtımdan vurup gittiğin gün,
İşte o gün bu Derya da boğdun beni,

Şimdi sana geliyorum uzat ellerini,
Beni yarı yolda koyma kolla beni,
Kapına dayanıp ben geldim demeyi bekliyorum,
Lakin bu Derya dan çıkabilirsem,

Adım Sadık dır yıktın yuvamı hanemi,
Seni böyle bilmezdim harcadın gençliğimizi,
Yok ettin hayallerimizi ümitlerimiz,
Bu Derya da boğdun aşkımızı yarınlarımızı