Gittikçe ağırlaştı yük oldu bileğimde
Sanki Toroslar oldu şu dertler yüreğimde,
Hüzün doldu içime sanki denizde vurgun
Gönül yorgun Can yorgun Ten de onlardan yorgun.
Katre katre dökerek anlatılmaz fertlere
Lahavleler yetmiyor kafamdaki dertlere,
Beden zaten kül oldu gönül evim virane
Can ile ten kavgalı birbirine bigâne.
Çıkmıyor açsan bile Güvenç’im sana fallar
Umarım kırılmazlar diktiğin küçük dallar,
Bu kalem bu dizeler tespih edip dert solur
Sonbahar kıştan sonra umarım bahar olur.
Kayıt Tarihi : 3.4.2010 17:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güvenç Gürses](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/03/dertler-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!