Dertlenme Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Zor gelmesin sana bu yalnızlığın
Üzülme hiç bil ki doğru yoldasın
Üstünde yolu var her yüce dağın
Üzülme hiç bil ki doğru yoldasın

Tutuşmuş boş yere yanmışsa kalbin
Kapanmışsa sevda yolunda kapın
Kalmadı sanmışsan yaşam sebebin
Üzülme hiç bil ki doğru yoldasın

Varını yoğunu harcamış isen
Daha gencecikken kocamış isen
Sonunda kendine acımış isen
Üzülme hiç bil ki doğru yoldasın

Doğduğun memleket gurbet mi sana
Kanlı gözyaşların şerbet mi sana
Her günkü dostların hasret mi sana
Üzülme hiç bil ki doğru yoldasın

Nasipse ne mutlu sana sevdalar
Gerçekten seven bu uykuya dalar
Zerren yokken bırak gitsin dünyalar
Üzülme hiç bil ki doğru yoldasın

Acı versin bırak birini anmak
Hüznün ateşiyle tutuşup yanmak
Kötü değil gerçek acıya kanmak
Üzülme hiç bil ki doğru yoldasın

Hayatı tükenmiş zannediyorsan
Çaresizliğe isyan ediyorsan
Dünyada en bahtsız benim diyorsan
Üzülme hiç bil ki doğru yoldasın

Demek hak ettiğin bir yüreğin var
Kavrulsa da bari bir ciğerin var
Yıkılmış gönlünde bir cevherin var
Üzülme hiç bil ki doğru yoldasın