Dertlen İzmir Şiiri - Levent Günüşen

İzmir yaprak titreten İzmir...
Onun gözleri gibi icimi kapladı bir giz...
İzmir ışıklarını söndür...
Yârimden ayrıldığım gün bugündür...
Cuma günü sabaha karşı gittin...
Yüregimde depremler yarattın...
Gönül sarayımı yakıp da gittin...
Buna rağmen seni hep sevdim..
Gözlerim kan canagına dönmezdi...
Bilegim hiç bir zaman bükülmezdi...
Ölürken son dilegim...
Sende beni terk etme İzmir'im....
Gecelerde olmuşum kördüğüm...
Seni bir başkasıyla Kordon'da gördüm...
Lavuk ellerini kurutmuş...
Alsancak barlarını mesken tutmuş...
Ben piskopatım gülüm...
Ellerim cepde yanlız gezerim...
Gözlerinde masum coçukları gördüm...
Göztepe mavisi gözleri buğulu...
Bir elimde cigara bir elimde bira olsun...
Hayat geldigi gibi bitsin be dostum...
Anlamayacaksan biz hep böyleyiz...
Biz İzmir'in Efesiyiz...
Paran varsa eğer,gelir ayaklarını öper...
Miğde bulantısına İzmir'in havası yeter...
Havanı cektim bir nefesde...
Beş milyon bile yok cepde...
Damarımdaki dolaşan sıvı kan yerine...
Göz yaşlarım dolaşsın bedenimde..
Dost dediklerim hep fos cıkar...
Elde degil kalem hep isyan yazar...
Dökülen gözyaşların hesabını kuldan sorarım...
Gidiyorum artık dertlerimi Saat Kulesine astım..