kapkara bir gökyüzü uzanan öylece sonsuza
simsiyah bir ışıksın günüme doğan, umutsuzca
dalar gözlerim sonsuz bir boşluğa hep seni bekler
gelmeyişin dert zincirime her zaman bir halka daha ekler
çektiğim çilelerime bu sabır taşım dayanmaz
tükendi artık canım, kurudu gözyaşım akmaz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
