Dert Yorgunuyum Şiiri - Adem Yıldırım

Beni bilemezsin sen şaşkın
Ne nasırlar tuttu bu yürek
Kaç defa törpüledim de
Boranlara kattım kırıntılarını
Ne derin mavilere gömdüm
Ulaşılması zor sevdalarımı
Ne kayıplar verdim bile bile
Ne gemileri yaktım göz göre göre
Ne vagonlar saydım gece yarıları
Kaç kere terk edildim yaralı yaralı
Ne güzeller hapsettim kendi yüreğine
Arkama bile bakmadan giderken
Kaç yangına pervasızca daldım da yandım
Kaç defa küllerimden yeniden doğdum
Ne sevdalara yelken açtım umutsuzca
Daha yolun yarısında kaç tekne batırdım
Ne volkanlar patladı içimde
Ne şehirler yaktım da gözüm görmedi
Kaç çeşit hasret tattım bilemezsin
Üzerine hüzünleri yudumladım kana kana
Ne vurgunlar yedim sessiz çığlıklar attım
Ne sigaralar söndürdüm bedenim de
Ama yinede durmayı bildim bir yerlerde

Sakın bana bir daha dokunma şaşkın
Bu gönülde kendine yer bulamazsın
Çizdiğim sınırlarımı bile aşamazsın
Eyvallah etmem sana güzelim
Vazgeçilmezmi görüyorsun kendini
Seni de bir kalemde silerim
Dedimya güzelim dert yorgunuyum ilişme
Yitirmekten korktuğumu mu sandın be gafil
Elimde kalan yitirdiklerimin yarısı bile değil
............bunu iyi bil

22 / 08 / 2009 Erzincan - Üzümlü