Dert'ten Derde Koydun..! !

Sönmüyor yürek’te ateşim közüm
Gönül dinlemiyor yeminim sözüm
Kapattım dünya’ya inan ki gözüm
Beni dert’ten derde koydun VEFASIZ..

Çıkmıyor hayalin akıldan ser’den
Dolaşıyor adın düşmüyor dil’den
Çaresizim bir’şey gelmiyor el’den
Beni derten derde koydun VEFASIZ..

Bir anlam kalmadı artık bu can’da
Kor alevler yanar damar’da kan’da
İnsan sevdiğini koyarmı dar’da?
Beni dert’ten derde koydun VEFASIZ..

Nasıl sevdim seni hala şaşarım!
Hasretinle nice dağlar aşarım
Sen’siz bu dünya’da nasıl yaşarım?
Beni dert’ten derde koydun VEFASIZ..

Bu nasıl ağlamak bu nasıl gülmek
Meğer bin betermiş yaşarken ölmek
Sen bana giydirdin ateşten gömlek
Beni dert’ten derde koydun VEFASIZ..

Ferhat gibi nice dağları deldim
Ardınsıra koyun gibi meledim
Söyle ey vefasız sana neyledim?
Beni dert’ten derde koydun VEFASIZ..

Yağdırdın başıma doluyu karı
Eyledin DURAK’ın ömrünü yarı
Kalmaz bu dünyanın sana’da varı
Beni dert’ten derde koydun VEFASIZ..

Durak YİĞİT
Gönüllerin ŞAİRİ
KOCAELİ
Ben’de can taşırım ben’de insanım
Kalmasın dünya’dan silinsin sanım
İstiyorsan helâl al dök bu kanım
Beni bu dertlere koydun VEFASIZ.. ..DURAK YİĞİT