Dert Ortağım Şiiri - Yakup Aydoğan

Üşüyorum ama seviyorum
Unutuyorum en azından
Bir nebze de olsa yaşadıklarımı
Nereye götürüyorsun garson bey!
Daha dolmadı ki küllüğüm
İki, üç sigara içtim sadece
Kendimi kötü hissediyorum
Sen boşalttıkça küllüğümü

Hey gidi yalnız insanlar
Nerdesiniz?
Hepimiz yalnızız
Bunlar duymuyor sesimi
Siz de mi?
Bari siz onlar gibi olmayın
Hep düşünürdüm sizleri
Yalnız nasıl yaşarlar diye
Kendi aralarında dostlardır diye
Yalnız olduğumda beni onlar anlar diye

Bakma bana be güzelim
Bakma öyle içten
Ben sevdalıyım
Sahibim var benim
Seviyorum birini

Kapı açılıp kapanıyor
Sevgilim hala gelmedi
Küçük bir kasaba burası
İstese bulurdu beni
Dayanamazdı bilirim yokluğuma

Sigaram yine bitti
Yakamam da şimdi
Lanet mahluk
Ben seni bu zamanlarda içmek istemiyorum
Dertli olduğumu anlıyor
Bugün kötü olduğumu hissediyorum
Yine aklıma geldi işte
Kurtulmuşken ne güzel
Bakma dedim sana
Bakma bana öyle içten

Üzerinde ne zamanlar içileceğin bile yazmıyor
Duruyorsun öylece masum masum
Ben seninle gülerken, eğlenirken
Birlikte olmak istiyorum
O zamanlarda olmuyor
Çünkü yanımda sevgilim duruyor
O da kızıyor kullanmama
Ne yapayım o benim her şeyim

Yalnız değilim aslında
Çünkü yanımda sigaram var
Beni en iyi o anlıyor
Herkes kendi keyfinde
Kol kola giriyor sevgililer kapıdan
O geldi diyorum içimden
Her açıldığında kapı
Yine aynı dram
Yine yalnızım

Sevgilim aradı şimdi
Beni sordu
Yalnız bırakmıştım onu
Kahvaltı yalanıyla
Özlediğinden değil
Üzülmemem için aradı
Sevdiğimi biliyor ama
Ne hissettiklerini bilmiyor
Benim sevgilim
Öyle birine aşığım işte
Kahpe sevgi,
Yalancı sevgi,
Karamsar sevgi,
Taşıyamıyorum artık ağırlığını
Dayanamıyorum artık
Ben istemez miyim kola kola girmek
Ellerine kavuşmak
Gözlerinde kalmak
Göğsümü gere gere
Bu benim sevgilim demek

İşte yenileri de geldi
O ses çıkaran kapıdan içeri
Kardan buz tutmuş elleriyle
Müzik bile kendi havasında
Çaylar desen dolup dolup boşalıyorlar
Duman çıkarıyorlar sıcak olmalarından
Neden sesimi duymuyorlar sanki
Yeni yakılan sobanın başında
Uzatın ellerinizi üşümeyin
Sanki çok zor bir şey
Ben seviyorum diyorum size
Üşüyorlarmış
Isınmaya çalışıyorlarmış

Beklediğim güzellik girdi
O ses çıkaran kapıdan içeri
O kapıyı da sevmeye başladım
Aslında güzelmişsin be kapı
Çaylar da sıcakmış hani
Sıcak sıcak ne içilir şimdi

Şimdi yanımdasın sevgilim
Her şeyinle yanımdasın
Tüm güzelliğin üstünde yine
Her zamanki gibi harikasın bugün

Bak aşkım şunlara
Onlar da bizim gibi sevgili
Tanıyorum hepsini
Konuştum ben onlarla
İyi insanlar
Küllüğüm doldu garson bey!
Neden boşaltmıyorsun
Ağzına kadar doldu
İşini neden yapmıyorsun
Baksana bizim masaya
Herkes ne kadar da mutlu
Ben de mutluyum
Mutluyum.
Değilim! değilim aslında
Sevgilim yanımda ama
Beni farketmiyor bile
Üzülmesin diye gülüyorum
Dayanamam üzülmesine
Çok seviyorum çok

Dün mektup yazmış bana
Ayrılalım diye
Başkasını düşünüyor biliyorum
Tek taraflı olmuyor biliyorum
O kız hala bakıyor bana
Yetmezmiş gibi arkadaşları da
Bir şair edasıyla oturuyor
Hissediyorum kendimi
Çok kötü oldum

Ben kendim için yazıyorum aslında
Bilmiyorlar ki!

Ben de üşüyorum
Ellerim yeni aldığım kalemimi
Zor tutuyor
Isıtmam lazım ellerimi
Başa dönüyorum yine
Sözcükler havada uçuşuyor
Benimkiler ise kağıdımda
Onları duyuyorum ama
Onlar beni duymuyorlar
Okutacağımı söyledim son şiirimi
Ama okutamam ki
Nasıl okurum ki
Her şeyim burada
Bende değil!
Hala gelmedi garson bey
Utancımdan içemiyorum sigara
Keş sanacaklar beni
Müzik de değişti
Çay bahçesi hareketlendi birden
Ortalık duman duman
Yakan yakana sigara..