Dert Ortağım Şiiri - İsmail Alay

-dert ortağım-
dert ortağım yine hüzün yüklüydü
yine gecelere sitem ediyordu
gündüzün aydınlığından kaçıyor gibiydi
geceden şikâyet eder gibiydi
gecelerin neden hüzün dolu olduğunu sordu
ben
hüzünün karanlıkları sevdiğini
yalnızlıkları sevdiğini
söyledim ona...
dert ortağım
yine gam yükünü yüklenmişti
bir kara bulut gibiydi adeta
şimşekler çaka çaka geliyordu
konuştukça
kelimeler peş peşe şimşekler gibiydi
cümleler dolu taneleri gibi ağır
yağmur şiddetinde şellale hızında
yağdı yağacak
ve
yağmaya başlıyordu
o konuştukça ben
sırılsıklam ıslandım
yağmurdan bir ağaç altına sığınmış gibiydim
koskoca ağacın dalları
yapraklarıyla ıslanıyor
ıslandıkça yaklaşıyordu toprağa
sanki benim gibi
ses sese verip beraber ağlayacak gibiydik...
dert ortağım
yine sitem doluydu
hayata,memata,düne dair
dert ortağım
umutlandı birden
yarına,geleceğe dair
yeni doğan güneş gibi
dert ortağım
birden çark etti
mutluluğa sitem ederek
kaçmayı denedi
batan güneş gibi
dert ortağım
dert ortağım
yine karanlıklardaydı
uykuyu dileniyordu
uyku direniyordu....
-ismail alay-