Dert olur gönül Şiiri - Ahmet Coşkun

Dert olur gönül

Bahar gelmiş gül açıyor
Gönülden sevda göçüyor
Zehmeride kaldım gönül
Dert olur bana dert olur

Tutmaz kanadım uçamam
Yol sırat vurup geçemem
Şerbet sunsa yâr içemem
Dert olur bana dert olur

Eski yaram kanar durur
Her gece rüyamda vurur
İçim de bir çiçek kurur
Dert olur bana dert olur

Yandığıma yanamam ben
Bir güzele kanamam ben
Gayrı ıslah olamam ben
Dert olur bana dert olur

Gelenim yok yol nedeyım
Gönül kapısında köleyim
Ecel gelmez ben öleyim
Dert olur bana dert olur

Coşkûnî