Ben bir kulum dert mektebinde,
Yaşadım durdum derdimi yıllarca, gönlümde en derinde,
Yeri geldi koydum masaya, dost meclisinde tam yerinde,
Yeri geldi sustum, konuşmak nafile,
Derman yoktu fani elinde...
Dert mektebinden ayrıl diyemedim kendime,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta