Dert Kuyusu Şiiri - Fatih Mehmet Özgür

Gelme artık üstüme hayat
Zaten tadın da epey bayat
Ben dertlerden çıktım onca kat
Boş geliyor şu onca vaat

Dert kuyusu doldu da taşıyor
Bunca dert şu yüreği aşıyor
O zaten tatsız tuzsuz yaşıyor
Gülmedik aklım ona şaşıyor

Dert kuyusu taşacak az kaldı
Heveslerim kursağımda kaldı
Bu sene dışımı ayaz aldı
Ama içimi kor alev aldı

Dert kuyusu taşar da durduramaz beni
Dertli dertli akar da durulmaz coşkun seli
Bu acun korkarım yakında edecek deli
Setleri yıksa da doğar umutlar yeni

Başımda deli sert rüzgarlar esiyor
Fırtınalar getirip nefesimi kesiyor
Bak Tanrı sabredenleri çok seviyor
Sabır ey Tanrım sabır, sabrettikçe geçiyor