Dert Gelir! Şiiri - İlhami İnceöz

Bir ağ atsam gönül nehrime
Mahi diye taş taş, dert gelir…
Varsam sılaya, hâk şehrime
Dostum diye baş baş, dert gelir…

Gülemem ben, bende yok huzur
Gâh dolu doldurur, gâh yağmur,
Ayağım gözyaşımdan çamur
Kuru diye yaş yaş, dert gelir…

Bir gül alsam hayâl dağından
Reyhân diye leş leş, dert gelir…
Bir dal tutsam dostlar bağından
Yardım diye beş beş, dert gelir…

Susamam ben, bende çok çile
Bahtım karartır ayı bile,
Oturup ağlasam gül ile
Bülbül diye kuş kuş, dert gelir…

Girdiğim ev viran, mahvolur
Çıktığım ev, dört başı mâmur
Hicrân, Hüdây-i nâbit, boldur,
Melhem diye koş koş, dert gelir…

Lalebağ’ı yeşil baksa da
Hasandağı ıtır koksa da
Kırkkızlar’dan bahar kaksa da
Yaz’ım diye kış kış, dert gelir…