derdimi,
resmeyledim
dumana sardı
cam çerçeve...
derdimi,
çizeyim dedim
kalem döndü aleve
gözlerim sulandı
boya fırça nafile
derdim döndü
kor ateşe
yüreğim,
öyle bir krater ki
derdimi püskürtürken
ne cam kaldı
ne çerçeve....
Fikret Turhan-Yalova,
01.12.2015
Kayıt Tarihi : 1.12.2015 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!