Az önce bir hayat kurtardım belkide
Abisi ölmüş yuvası dağılık
Derdine denk varamadım bu yoksunluğun
Hazırladığı ip boşa gitti belkide
Çiçeği boynundan ırak bir genç
Abisi ardında bırakmış
Zihninin akıntılarında boğulurken buluverdim onu
Bir kader oyunuydu bu
Öyle olmasa rast gelir miydi bu dertsiz adam bu cefaya
Ben ki sefasını süren puşt
Müstahak mıydım bu dilhun ruhlardaki neşe dolu yalancı simaya
Bana mı kalmıştı derdine denk sandığım bu yaşantım
Hep mi kendine pay çıkarırdı insan bir şekilde
Bu kadar mıydı acımanın yanındaki samimiyet yoksunluğum
Ben ki yoksunluğun en harikası yaşayan
Çözebilecek miydim ki atıldım bu yakarışın dert tasasına
Kibrimden midir bilmem atılmam nedendir
Bazıları niyetimi nuru pak sanıp bakınırım etrafıma
Kalır mı insanın içinde yokken kimse insafına
İlla bakmak zorundasın bulasın ki imkanına
Çekilmek mi icap eder illa acınası inzivasına
Yoksa yeter mi demeli iftiharlı inkişafına
İftihar ederim ki yaşayana, intiharlarına
Kayıt Tarihi : 2.9.2023 03:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!