Dünyada kalıyor dünyanın malı,
Şu dünya malını dert etme ey can.
İnsan yaşamaya bir defa gelir,
Onuda sen sana zehretme ey can .
Yanmaz ki ateşten su niye korksun,
Su söndürür diye ateş titresin,
Hayat nöbetini savanlar gitsin,
Yaşa sen ölümü dert etme ey can.
Gönül sırça köşktür,sen kırıp dökme,
Hınçlanıp kendini hiç harap etme,
Hiç kimseden nefret edip,kin gütme,
İyilikten ,sevgiden vazgeçme ey can.
Celal neden insan insanın kurdu,
Kabil öz kardeşi Habil i vurdu,
Cümle insanlığın Dünyadır yurdu,
Dünyayı kendine dar etme ey can.
Tüm insanlar bu dünyaya sığardı,
Her can ile barış ,harp etme ey can.
Celal Işık
Kayıt Tarihi : 3.11.2017 05:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/03/dert-etme-ey-can-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!