Dert Etme Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

Koşa koşa giderken
Yokuştan aşağıya
Yolda rastladım birden
Eski bir arkadaşa.

Dedi ki bu ne telaş
Sevdin mi sevildin mi?
Koşma hele dur yavaş
Ben kimim ki bildin mi?

Ne bu telaş acele
Kovalayan yok seni
Dinlen biraz dur hele
Biraz da dinle beni.

Hesaba katmamışsın
Hem beni hem kendini
Üstünden atmamışsın
O güzel elbiseni.

Sevdanın hatırına
Çok çileler çekmişsin
Aşkın her satırına
Pek çok tohum ekmişsin.

Bu sevdanın toprağı
Elverişsiz ve kurak
Filizlenmez yaprağı
Boşa uğraşma bırak.

Tohum yeşermez onda
Boşa uğraşıp durma
Hep aynı müzik fonda
Sonra kafanı vurma.

Ben de çok yıllar önce
Tıpkı senin gibiydim
Sevinirdim görünce
Zır delinin biriydim.

Baktım ki deniz derin
Beni alıp yutacak
Dedim bir akıl verin
Kim elimden tutacak?

Kimselerden fayda yok
Kendime ilaç oldum
Boş laflara karnım tok
Şimdi huzuru buldum.

Bu yüzden sana sözüm
Dert olmasın hiç bir şey
Kusura bakma gözüm
Seni beklettim epey.

Haydi git güle güle
Sağa sola bakınma
Dostlara selam söyle
Bana tavır takınma
Dert etme hiç yakınma.