Sahillerin köpürdüğü zaman,
Ayaklarımız suyun dibine değdiğinde
Bulunurdu elbet,bir kurtaran...
Çoktandır tekneyi aldı sular...
Ah o kıymetini bilmediğim günler,
Ne geçmişteki vefalardan hayır var,
Suç sizde;
Bir türlü sunmasını bilemediğim güller...
Aldığını acımasızca vurdukça vuruyor,
Doymayan dalgalar...
Es hovarda rüzgar es!
Delindi çünkü yelkenler...
Bu ne şiddet ne gür ses?
Devir devran,her şey senin...
Elimiz mahkum,açtık bayrağımızı.
Sensin yel değirmeni
Hele bir sor bakalım
Sultan Süleyman’a,
Bir tek nefesi...
Çoğu sisli havalarda,
Kendi başıma
Bir süzülüşte memleketimdeydim.
Gideros’un tepesinden baktığımda,
Hep sahildeki köyümü,
Görmek isterdim...
Nerede olsa da yaşıyor insan,
Hiç dert değil.
Otuzdokuzdan sonraki
O meşhur yaşa geldim...
Dert olan,
Kendimce yemem gençliğimi.
Gündönümündeyim...
Kusura bakmayın
Yoksam alemlerde geceleri...
Tahsin DAGLI
30.06.1996
Kayıt Tarihi : 30.7.2006 12:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!