Dert çekmeyen dert kıymetin ne bilir diye bir türkü mü vardı?Evet ne bilir...Babamın bir radyosu vardı.Sabahları akşamları Kuran dinler kalan vakitlerde de türkü açardı. Beni yanından hiç ayırmazdı.Hani diyorlar ya büyüyünce anne babanıza benzersiniz ,babama benzedim. Çok özlüyorum bazen. Gözyaşlarımı tutamıyorum.Babam hayatta olsa bunlar olmazdı diyorum. Sırtımı yasladığım dağ gibiydi. Herkesle konuşur taziyesine düğününe gider ama herkesle ahbap olmazdı. Seçiciydi. Ne diyelim kaderimiz benzemesin. Allah evladımla mutlu günler uzun ömürler nasip etsin. Dertsiz kul yok da.Biri dedi ki bana kaderinmiş. E dedim bunu yapanda suç günah yok mu, e dedi o napsın hepsi senin kaderin... Ben hazırcevap biri değilim. Gözlerim doldu kalktım. Selamı sabahı da kestim. E işte türkü o türkü dert çekmeyen dert kıymetin ne bilir...
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta