Dert Çekmeye Dermanın mı Var?

Ey gönül! sen derde talip olursun,
Senin, dert çekmeye dermanın mı var,
Derviş olup nefse, meydan okursun,
Nefsini vurmaya, fermanın mı var.

Derviş, nefse cellat olmak demektir,
Cellat olanlara, urban gerektir,
Seven sevdiğine kurban gerektir,
İsmail misali kurbanın mı var.

O yarden daima ihsan istersin,
Musa nebi gibi, mihman istersin,
Mihman, harabeye ne için gelsin,
Senin yüreğinde Tûr dağın mı var.

Derviş hep Hakk eyler bütün kastını,
Terk eyler Hakk için cümle dostunu,
Derviş yere serer nefsin postunu,
Er meydanında bir postluğun mu var.

Sular yüz sürmeden, ummana akmaz,
Yar'e aşık olan, ağyar’e bakmaz,
İbrahim olanı ateşler yakmaz,
İbrahim misali dostluğun mu var.

Gel Özden bilmeden, dervişim deme,
Ben de bu Hakk yola girmişim deme,
Belaya uğrarsın, yalan söyleme,
Senin Eyyub gibi bir sabrın mı var.

20.09.2012