Dert Babası Şiiri - Haydar Okur

Ben dert babasıyım
Yaşamın arta kalan vurgunlarından
Sevenlerin, sevilenlerin
Oksüzlerin yetimlerin
Ağlayan ve gülenlerin...
Sesleri bana ulaşanların ulaşamayanların
Bunlara, şunlara, onlara...
Yüreğini açık tutan bir babayım

Ben Babayım
Ne hacı baba
Ne ağa baba
Ne para, ne mafya
Ne de şam babasıyım...
Allah göstermesin yüzlerini
Muskacı remilci
Astrolog yada kahinci hiç değilim
Kendi sorunlarıyla çırpınan
Bildik, gördük sıradan bir babayım

Derdim, sorunlarım mı dediniz
Dağ dağ, öbek öbek...
Hiç sormayınız
Yaşam ha bitti, ha bitecek
Bu gün babayım
Yarın dedeyim
Öyle bir gün gelir ki topraktayım...
Dertler sorunlar bitmez ki
Bitmiyor da...
Keçe-su deyişi işte
Tınmıyorum, umursamıyorum
Ben babayım

Kannişine alışmışım yaşamın
Vurdukça tekmesini dertler sorunlar
Söyleniyorum,
Kendi kedime gülerek şenleniyorum...
Ve diyorum ki;
Olumsuzluklara, onulmazlıklara...
Nerede, hangi bir günün sırasında iseniz
Öyle kıdım kıdım, nöbet nöbet değil
Toptan geliniz
Geliniz ki, yaşam ya sükutunu bulsun
Ya da şölene dursun...
Umurumdaydı san ki

Ben babayım
Ve ben dert babasıyım
Bütün babalar gibi...
Bıldik, gördük, sıradan...