Dert Babası 2 Şiiri - Merve Demircan

Dert babası, dert babası!
Dinledin mi derd-i nası?
Hele birde beni dinle?
Gör ne imiş derdin hası!

Dağdan daha azim derdim
Her hepsini kendim derdim
Bir bilseniz dermek için;
Ne kadar da emek verdim.

Eyvah derdim ve ah derdim!
Dermek için neler verdim!
Nimet sanıp nikmetleri;
Şu dünyadan bir, bir derdim!

Derdim, derdim, tuhaf derdim;
Senle dolan garip ferdim!
Sana sahip olmak için;
Bazen tekme, tokat yerdim!

Ey gayriye meçhul derdim;
Varsa şekvam bir namerdim!
Düşüp bazen gafa ben de;
İstemeden seni yerdim!

Ey belaya benzer derdim;
Sırlarına yeni erdim!
Manan bana meçhul iken;
Cahil nefsi fazla gerdim!

Müptelayım sana derdim;
İçim dışım duble derdim!
Tevekkülü bilmeseydim;
Helaket’e düz giderdim.

Derdim, derdim dostum derdim;
Çok peşinden koştum derdim!
Çünkü benim sınavımsın;
Ocağına düştüm derdim!

Merve Demircan
30.12.2011-İzmir