Ağlayıp, ağlayıp içine dert akıtmak
Ağlamak değil midir ruhunu yumuşatmak
Kaderin pençesine takmış yüreklerini
Açsan da bir görsen kalbimdeki yerini
Kalbin kör olmuş ağlar durmadan
Bacası tütmez ateşten çıkmaz
Ağlamak değimlidir içine dert akıtmak
Değimlidir Ağlayarak ruhuna ferahlatmak
Kaptı kaçtı yüreğim dertlerin alasını
Oda etmiş geriden ağlama duasını
Kalp dediğin ağarmaz karalı dır karalı
Ateşten kora dönmez bu kalp sevdalanalı
Kalbimin doğrusunu gözlerim hep anlatır
Sormaz mısın gönlüme ne selam nede hatır
Ağlamak değimlidir ruhunu yumuşatmak
Ağlayıp, ağlayıp dert üstüne dert katmak
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta