ne biçim bir dertsin sen ankara
senden nefret ediyorum!
ama seni özlüyorum
demek ki evet!
ben seni seviyorum
yok yok
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
vazgeçme isteği ankara vazgeçememe ankara. ankarayı herkes seven sevenlerde ankaradan kopamaz ama --- ben böyle güzel ankarayı seven görmedim demekki gerçekten ankarayı en seven ankaraya yazarmış şirlerini. defalarca okudum alkışlıyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta